nam golvend je souplesse mee
ik greep lijnen, brak ze
hoekte zo emoties
de achtergrond werd niet
te bont en vloeide uit in wit
ik zag je ogen in gezicht
rondde recht in kleur
overlopend schilder ik humeur
contrasterend in jouw fine fleur
jij bent nu frank en vrij
in de momenten dat lente warmte
geeft, ik boog voor recht door zee
nam golvend je soplesse mee
de waarheid is een paddestoel in
roze morgenstond, die kan niemand ons
ontnemen, laat de wereld ons onthemen
voor niemand bang gaan we de eigen gang
Geplaatst in de categorie: liefde