Netgedichten

netgedicht (nr. 7.017):

wat toen bezegeld is

ik voelde
hoe ze naar me keek
met haar gedachten
langs me streek en kleurde

sloeg mijn ogen neer
zocht houvast
en in haar lach
vond ik mezelf toen weer

beantwoordde haar blik
met alles wat ik in me had
en zag voorbij haar ogen
gevoelens die er niet om logen

ik heb haar hand gepakt
zonder woord is er gesproken
wat toen bezegeld is
zal nooit worden verbroken