Netgedichten

netgedicht (nr. 7.042):

de krullen bij mijn oor

mijn haren zijn weer kort
naar oud-sallands model
de kapper was verbaasd, dat
artistieke vond hij, stond me wel

hij schoor de krullen
bij mijn oor in
een haal weg, ik schrok
zag zonder bril een kale plek

ik ben nu weer gewoon
mijn kunstkop bleek een droom
die illusie is geweest en wordt
nu langzaam bij elkaar geveegd

ik sier weer woorden met een krul
en maak de zinnen langer
met lang haar was ik kort van stof
dacht meer in tonen als een zanger

ik zet de puntjes op de ï
ga vaker kijken naar repliek
mijn jeugd heb ik weer terug en
draai de kunstenmakers snel mijn rug