Blaaskaak in windstilte
Haar allergrootste straf
Is haar voorspelbaar lot
Voor haar rest het kaf
Het koren van de zot
Ik laat mijn grieven
Dan ook voor wat ze zijn
Geen vuur, geen sneer, geen wraak
Geen krenk en ook geen pijn
Laat, voor deze blaaskaak,
De tijd mijn oordeel vellen
Zodat ik dan naderhand
Met vreugde kan vertellen
Toch gelijk te hebben
Geplaatst in de categorie: algemeen