Netgedichten

netgedicht (nr. 7.080):

kus me vandaag

kom laat de wind
in je haren spelen
verwaai de gedachten
de rook en drank
de stank van vervelen

de zon is net op
het licht is nog jong
ze schijnt al heel zacht
door wat nevels en breekt
de gesluierde nacht

de dag is voor ons
verbinding met morgen
een gift van de tijd
handenvol uren in
gebruik zonder spijt

kus me vandaag
de honger van gisteren
is nog lang niet gestild
ik heb je misschien wel
teveel en te vaak gewild