Netgedichten

netgedicht (nr. 7.136):

bloemen in prikkeldraadgroen

ik heb ze gezien
schoenen en wat laarzen
de voeten miste ik
ze zijn toch ooit gedragen

zocht sporen
in barakken en kampen
voelde de kilte
ondanks talloze lampen

las op de muren
de wanhoop van toen
ze doodden hun uren met
bloemen in prikkeldraadgroen

vloeren zijn versleten
en deuren kraken hun
het eindeloos vergeten
als de wind ze beweegt

de lucht geurt
naar dood die in
douches zijn tanden
in valsheid heeft ontbloot

geen voeten meer te vinden
toch kwamen ze hier binnen
hun bloemen zijn gebleven
in schaamrood voor iedereen te lezen