inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.168):

De grootmoeder (variant)

Haar hoofd, van ouderdom te vol
om er weer kind te kunnen zijn,
verviel tot labyrint.

Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.

Haar ogen, eindelijk in staar gebleven,
zochten nog lang naar een gestorven vader
achter een ontbrekend raam.

Toen werd zij interlinie
tussen missen en ontbreken,
toen nog alleen de naam
die ze had moeten krijgen,
toen nog alleen wie ze zou zijn.

Tenslotte was zij niet veel anders meer
dan stilte of daarvan het zwijgen:
de eindelijke pijn.


Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl

Schrijver: Theo van de Wetering, 8 mei 2005


Geplaatst in de categorie: familie

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.147

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)