in rondingen je lijf gezet

uit zand en vuur
heb ik je beeld geblazen
in rondingen je lijf gezet

je ogen glanzen
transparant verbazen
je ziel als bodem ingelegd

de zon licht zacht
je trekken uit en
schittert je beweging

je huid grenst aan
de wind en fluistert
zijn gevoelige beleving

je bent gestold in het
moment van reageren
je wilde zoveel uitproberen

je stapte van je voetstuk af
en viel in duizend scherven
alleen je ziel mocht ik nog erven

Schrijver: wil melker, 8 mei 2005

wlmelkerziggo.nl

liefde kunst lente

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 571