Maandag
Het diep gesnerp van loden remmen
Vertraagt de pas, omklemt het hoofd
Zal dan weldra het waken stollen
En heeft, tot slot, mijn ziel gekloofd
Dan heeft de kim, de gewisse verte,
De dood gezalfd met mijn geduld
Wanneer mijn lust in ochtendmist,
Als in een rouwgewaad gehuld,
Afscheid neemt van vrije dagen
En ik ook dan fortuin verloor
Aan Charon die mij vervoert
Dan per bus naar mijn kantoor
Geplaatst in de categorie: werk