je stapelde buien
ik gaf je wat wind
om te spelen
wolken zo dat je
je niet kon vervelen
je vlocht ze in het
blauw van de lucht
rondde ze met donker
en wit in hun vlucht
zag het moment
dat ze botsten, in je ogen
de weerschijn van bliksem
toen donders luid losten
je stapelde buien
hagelde wit en voluit
joeg met orkanen
de regengordijnen vooruit
het weer is van slag omdat
jij de wolken deed breken
jouw spel werd snel ernst
omdat je de zon was vergeten
Geplaatst in de categorie: liefde