Netgedichten

netgedicht (nr. 7.245):

Vrijheid

Als een deur van de bus zacht sissend opengaat
midden in de nacht op de grens tussen
Irak en Iran ergens, identiteit gevangen
op de grens van huid en ondergoed vastgespeld

Een denkbeeldige lijn
tussen moederland en vaderland
de vrieskou van de woestijn
IJspegels en sterrenlicht
maken de morgen mogelijk

Terug en weg naar Nederland
het hart zucht, klopt traag
het hoofd vol van halfslaap
adem diep uit, diep in