Netgedichten

netgedicht (nr. 7.320):

in schaduwen borduur ik mijn bestaan

ik schrijf geen épos
maar voor hen die
slechts voor zinnen gaan
in ratio kan ik bestaan
pas in schaduwen
borduur ik mijn bestaan

versier de feiten zodat
lezers zich er vast in bijten
volhardend als ze zijn
zoekend naar de pijnen
lijnen volgend in een
zwaar beproefd gezicht

weef wolken
in de lucht beschrijf het
hemelse gezucht over een
tevreden leven en weet
hoeveel zij ervoor zouden
geven om ooit zichzelf te zijn

ik schrijf en ieder weet
verhaal te halen uit mijn woorden
zoekt sprookjes uit als ik
de klok nu luid en groen de
lente weer laat komen in het bos
zij landen zacht op mos van eigen dromen