vergane glorie

tijd geeft geen weg terug
gruis kraakt na tot stof
een spinnekopmolen draait

snijdt klappend
met de wieken
kil dwars door de lucht

wind fluistert een prevel
iets kwelt
verbrand doofstommer het koren

dagelijks
voor het gloren
hoor ik het ploegen
van andere akkers

zo triest zo triest
geen kleine tjilpje
van een gevederde vriend

de ochtend staat niet meer
fluitend op
met leeuwerikken

het gloren rekt zich zwijgend uit
over zwartgeblakerde regels
leeg is leeg gevuld met
kringelende opstijgende rook

bevolkt de lucht
wranger alleen met het oranjerood
een neervallende avondzon
er leeft een vraag

waarom dragen boeren blauwe kielen
zwemmen er haaien
en geen dolfijnen in de vijver
naast het land van ooit

verdriet scheiding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 1.180