streelde je met nacht

alles in de hand
liefde aan mijn kant
ontmoeten was zo weergaloos

we kusten de seconden
alsof ze niet bestonden
de tijd leek eindeloos

je doofde zacht het licht
en in het wit van ogen
kwam onze passie boven

ik streelde je met nacht
jouw handen waren warmer
dan ik in daglicht had verwacht

in vogels hoorden we het lied van
onze zinnen zingen, zonsopgang
schreef in rood het eeuwige beminnen

Schrijver: wil melker, 1 juni 2005

wlmelkerziggo.nl

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 632