ik ving je schaduw

ik zag je staan
je groette me
in dat gebaar
ontmoetten we elkaar

mijn hand voor even
langs je heup
een vouw
denkbeeldig strijkend

de wind verwaaide
zacht je haar
je lippen waren rood
wat vochtig daar

je likte met je tong
uitdagend langs je tanden
je glimlachte de zon
pakte zacht mijn handen

ik ving je schaduw
toen we weer vertrokken
ze sleepte niet over de grond
je droeg daarvoor te korte rokken

Schrijver: wil melker, 4 juni 2005

wlmelkerziggo.nl

liefde lente leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 514