Netgedichten

netgedicht (nr. 7.596):

een vage flits

ik ken je in beweging
een arm die me groet
je haar dat ik in kleur
bij anderen ontmoet
jij bent in alle weging

een vage flits die me
steeds spitst op een
spontaan ontmoeten
in verwachtingsvolle ogen
zie ik al je welkomsgroeten

ik droom je overal
waar stappen zijn gezet
onmogelijkheden heb ik
naast me neergelegd
het lijkt of je naar alles
samen met me kijkt

er zal een wereld
voor ons opengaan
eindelijk krijgt liefde
weer ruim baan, zij is al zo
lang voorbestemd maar moet
nog door de tijd worden herkend