Netgedichten

netgedicht (nr. 7.605):

holler dan het vaten legen

ik bouwde luchtkastelen
op het strand, versierde ze
met griekse en romeinse beelden
de slotgracht groef ik in zand

ze liepen vol, het water kon
mijn spiegelingen niet verwijderen
ze bleken holler dan het vaten
legen dat de vloed had te vergeven

toen eb de golf vertraagde
en wij de torens in het schuim
weer zagen heb ik de wal gebouwd
aarde was dichtbij en zo vertrouwd

een kleine duin verhoogd met
slotgrachtpuin heb ik met riet beplant
zij moet de komende agressie weren
daarachter houden mijn kastelen stand