ons kind is nu een vondeling
ik heb een paradijs gedroomd
jij was de hel ontstegen
we zochten heel voorzichtig
in elkaar naar nieuwe wegen
het groeide in ons allebei
gaf zonlicht aan de dagen
het maakte teksten in ons vrij
door blikken vol met vragen
we gaven schoonheid aan elkaar
in het versieren van de uren
de fundamenten waren klaar
alleen het mocht niet langer duren
mijn hand was anders
dan je dacht, de warmte was
niet minder, ze had meer kracht
dan dat je had verwacht
ons kind is nu een vondeling
ze kijkt met open ogen
als ze lacht, zie je de zon er in
zullen wij haar toekomst ooit gedogen
Geplaatst in de categorie: liefde