inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.707):

TROMPE L'OEUIL

ik was een visser in een ander leven
en wierp mijn aas uit in het koele meer
of nee, een veerman en voer heen en weer
van oost naar west, was eindeloos omgeven

door bergen die als hooggeëerd publiek
op spiegelingen staarden van het water
hun hoofd op hol gebracht door zacht geklater
dat tegelijk applaus was en muziek

de vakjes blauw verschoten, maar het laken
dat in de hoeken op en neer bewoog
was mijn vergissing van het oog
de scherpe schelpen deden mij ontwaken

ik mat de blauwe diepte met mijn tenen
en wies mijn voeten, elke nieuwe golf
was even hoog, geen zevende bedolf
mij en de oever, speelde met de stenen

Schrijver: Coenraedt van Meerenburgh, 9 juli 2005


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 548

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Coenraedt van Meerenburgh
Datum:
10 juli 2005
Email:
cvmeerenburghzeelandnet.nl
Bedankt hebus, wiron en Fred voor jullie reactie. Nadat de 'ik' op scherpe schelpen heeft getrapt, loopt hij het water in en wast z'n voeten. De volkswijsheid dat in de golfslag de zevende golf steeds hoger is dan de andere, klopt niet, is ook een illusie, net zoals het optisch bedrog van de spiegelingen op het water. En inderdaad, Fred, dit is geen avant-garde.
Naam:
hebus
Datum:
10 juli 2005
Email:
herman.buysgmail.com
Sluit me aan bij vorige commentaar. een knap gedicht met spiegelend water.
Naam:
wiron
Datum:
10 juli 2005
Email:
mobliviongmail.com
ik vind het mooi! zeker tweede strofe.
alleen mijn voeten wies en de zevende golf begrijp ik niet.
Graag een toelichting!
Naam:
Fred
Datum:
10 juli 2005
Email:
fredmolenaarcasema.nl
Tweehonderd jaren geleden was dit moderne kunst, scherp gezegd, oeverloos.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)