Netgedichten

netgedicht (nr. 7.843):

belofte

lacrimosa (w.a.mozart kv626)

als het amen
nog naklinkt in je hoofd
je tranen op zijn
en de bloemen
zijn verwelkt
op het gele zand

de ruisende bomen
serene muziek maken
boven een kille steen
laat me dan in jouw
herinnering wonen

laat me niet alleen
sluit me in je gedachten
tot we samen zijn
verenigd in de aarde

namen in steen
liefde
die voortleeft
onder de sombere sparren
de eeuwige sterren
in de harten van hen
die wij liefhadden