Netgedichten

netgedicht (nr. 7.899):

zag ogenwit van duistere dromen

we hebben nachten doorgehaald
de beesten uitgehangen
de slaap is nog niet ingehaald
steeds was er weer het woest verlangen

je passie had geen einde raad
ik voegde lach en lust
steeds bij de daad maar zonder
rust heb jij me bijna uitgeput

we spookten tot in
kleine uren, genieten rekten we
tot langer duren en opgelucht
waren we nog lang niet uitgeblust

ik voelde dat je weer ging komen
zag ogenwit van duistere dromen
maar je liet me godvergeten staan
om eerst de wekker af te slaan