Netgedichten

netgedicht (nr. 8.048):

ongewenst

Het was zo maar in hem gevallen
uit het niets geboren
aan komen waaien ongevraagd
goed hij was er aan toe
maar nu zo opeens wel gewaagd

Ach fijn het was er nu dus vooruit
geen gezeur meer nu
de inslag was toch niet meer te keren
misschien was het wel goed
en kon hij er nog wat van leren

Eigenlijk zat het al jaren te broeden
ze waarschuwen je ervoor
proberen je als het ware te behoeden
dan is daar het verzet ertegen
toegeven maakte je zo verlegen

En eerlijkheidhalve gesproken
toen het viel had hij het allang geroken
ook zijn vrienden kenden het probleem
sommige verzetten zich fel
maar niemand kon er omheen

Het hoort er zo bij moet men maar denken
je kan het niet aan een ander schenken
en als het straks in een ieder is gevallen
het moment dat men het weet en weer vergeet
leeft eenieder verder alleen in het verschiet
want wat ik vergeet weet ik op heden nog niet