Netgedichten

netgedicht (nr. 8.081):

een winkel vol illusies

jij was weer kind
en even bruid
in een winkel
vol illusies
je koos je
eigen jurkje uit

zweefde met
een bruidegom
in huwelijksreis
de wereld om
zon scheen liefde
als het kon

thuis was er weer
volwassenheid
geen spel meer om
te spelen, kids en ook
bruidegom begonnen je
al heel snel te vervelen

je koos voor
het moment
een lieve flirt
een andere vent
liet zaken linkser liggen
dan recht door zee

je ging toch
met hem mee
omdat je zo lang
wachtte en hij jou
weer de jurk paste
die je toen verkoos