inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.096):

Melancholie

De avond ademt zwoelte tot dampen
krekels smeken een melodisch gebed
dat gevat in ‘n aromatisch bouquet
verglijdt om gittering te beklampen

maanstof sprankelt mystiek in het meer
dat – wiegend in loverbedding - gesust
in de omarming van leliën rust
en mijmering drijft in de atmosfeer

de maagdelijke nacht hult zich verlegen
in bloesems van schemer die vaag omsluiten
tot de duisternis aan komt geschreden

zo sterft een zomerdag in het verleden
denk ik bedrukt bij mijn turen naar buiten
waar de wind huilt in striemende regen

Schrijver: sacrajewa, 28 augustus 2005


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 504

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)