vak G

opgehokt
kakelende kippen
stem die stokt
paddenstoel met stippen

een raakvlak ken ik niet
mijn kader is geen
kwetsbaarheid
ik soleer naar verdriet

toch is zijdezacht
mijn hart gerafeld
glee na glee verkaveld
uitgepuzzeld bedacht

in stukken uiteen
gevallen, kant noch wal
raken mijn momenten
verstrooid verval
ik in fragmenten

Schrijver: Fred, 4 september 2005

fredmolenaarcasema.nl

uiteen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 4 stemmen 403