inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.170):

in naamloze nachten

blaas wind
voor je uit
licht de weg op
met zon
in naamloze
nachten komt
duisternis weerom


waarom zou
je wachten
ga maar alleen
het pad van je
eigen gedachten
lach om alles
dat donkert


want ook
in de nacht
is er maan
en een ster
die van ver
het zonlicht
weer flonkert

Schrijver: wil melker, 5 september 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 489

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)