Netgedichten

netgedicht (nr. 8.449):

in het zacht nazomer rijpen

ik voel de oogst
in het zacht nazomer rijpen
geen storm meer van verwijten
maar een samen kijken naar
wat het jaar ons heeft gebracht

er is geen vergelijken
met seizoenen die
in goede doen hun
vruchten hebben afgeworpen
zon en regen laten zich niet korven

maar jij bent lente
en een nieuw begin
ik dacht mijn leven terug
daar kwam jij ergens in toen
ik een jochie was en jij mijn meis

nooit heb ik begrepen
hoe jij zo kleur en geurvol
wist te leven, pas in de herfst
van mijn jaren heb ik eindelijk
met jou de ware liefde weer ervaren