inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.482):

CRI DU COEUR

de zwarte tanden ratelden, de bus
slikte de boodschap als gedane zaken
bestempeld en bestemd, het zou haar smaken
de brief was klaar, bezegeld met een kus

de woorden had ik uitgeperst als pus
ik wist niet dat het kant noch wal zou raken
want niemand hielp over mijzelf te waken
ik liep maar rond, gevangen in een lus

van binnen huisden vuurspuwende draken
die bralden over merel, over mus
en plots besloten alles uit te braken

wie was zij: moeder, minnares of zus?
die noot liet zich pas na de lichting kraken
het was geschied en min maal min werd plus

Schrijver: Coenraedt van Meerenburgh, 13 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 621

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)