het is als wijn
vreemd hoe men herinnering wordt
eerst komen de gaten
waar je eerst nog kwaad om wordt
dan de berusting
het verleden roert zich
schept zijn eigen heden
zo lijkt het alsof je mooier wordt
de dieperik verdiept
jij klopt in mijn bloed
beitelt plaatsen in mij
een lichaam dat je zo goed kent
rekt mij op jouw pijnbank uit
Geplaatst in de categorie: emoties