je ogen dodend mooi
jij was mijn havik
ik jouw prooi
je ogen licht fixerend
dodend mooi
je greep mij
toen ik kwetsbaar was
mijn wil gebroken maar nog
lachend naast je zat
jouw ogen lazen regels wit
die zwart het rood van liefde geven
ik wilde langer blijven om met jou
een echt gedicht te schrijven
je bent gevlogen
mond met warmend rood
ik reed naar huis en
voelde liefde langzaamaan
veranderen in stukjes dood
Geplaatst in de categorie: liefde