Netgedichten

netgedicht (nr. 8.597):

ridder blik

je kwam op een avond
om tien uur, het was nog licht
verraste me, hing net mijn harnas
aan de haken in de muur

liet mijn handen gaan over de deuken
wreef met een olielap het ijzer
vette zorgvuldig de lederen delen
je vermijdde me aan te kijken

omdat je honger had
deelde ik het eten
soep met geroosterd brood
er was immers genoeg

je vroeg of je kon blijven
voor de nacht en sindsdien
ben je niet meer weggegaan
probeer ik je te begrijpen