inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.605):

Zijn tanden spraken

Zijn tanden spraken delen van een boek
de goedzak etaleerde woord voor woord
in stijf geperste lippen als een doek
zijn zure zinnen bleven ongehoord

Geen reden om te huilen, zonneschijn
genoeg, hij zag zijn zelf gemaakte wrok
de valse hoop verborg zich in een klein
gebleven hoek en tikte met de klok

Hij houdt zich groot, met wijsheid en geloof
een theoretisch slagen, het gevoel
te kunnen en betekenen, en doof
te spelen met een onbereikbaar doel

Schrijver: Willem Houtgraaf, 25 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 544

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rikus Kiers
Datum:
8 mei 2006
Email:
kiersbvtiscali.nl
Beste Willem,
Vertoornd, geloof in eigen kunnen en het houvast vinden. Realistische beeldvorming. Dit gedicht spreekt mij erg aan en ik begrijp de lage waardering totaal niet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)