Noch bloemen noch kransen

jij verbrijzelt
de sterren in mijn ogen
blikt handgeslagen wangenwoorden
waar vingers afdrukken laten
in het rode stromen
van mijn bloed

elke morgen
breekt het brood
op mijn ongebeiteld graf
wachtend tot de kille nacht
haar geheimen verbergt
onder welig tierend onkruid

letter na letter
kerf je leven en dood
tussen hel en aarde
waar je mijn naam blijft
herhalen door gulpende pijn

je hebt je eigen dood begraven

Noch bloemen noch kr

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 14 stemmen 1.309