Netgedichten

netgedicht (nr. 8.659):

poppies

passchendaele

golvende korenvelden
doorvlekt met rode bloemen
vrede geurend over akkers
verten trillend in zomerse rust

eens was deze aarde verscheurd
verdorven en vermoord
lagen hier resten van mannen
schreeuwden gewonden
in stinkende bloedrode modder
onder fluitend staal
en de dodelijk kus van gas

doden zijn kruisen
keurig in rijen
letters in steen

onder de blijde zomerhemel
van vlaanderen
ligt een beweend europa

tere klaprozen
trekken hun kleur uit
deze bodem
een signaal voor dwazen