Netgedichten

netgedicht (nr. 8.685):

het verstolen witte

ik rook de zomer
en de hemel was dichtbij
wij samen op een plaid
nog groener dan de wei

de foto van het pad met
rust en stilte van een bosrand
liet zien hoe ik je toen aanbad

het bloot was rood verbrand
een sprietje gras, een madelief
met nonchalanche op de lippen

ik was macho
en een hartendief jij hoefde
maar te kikken ik zie je weer

in het zinderen van de hitte
het verstolen witte en de geur van hooi
je was die zomer eindeloos mooi