je bent een seriemoordenaar
ik wilde niet dat je het zag
de chaos in mijn ogen
je bent een seriemoordenaar
die gedachte kwam steeds boven
het mes lag voor de hand
ik zag het bloed al vloeien
mijn stem is dan verlamd
jij zal me eerst gaan boeien
de kamer is niet fijn
de deur moet open blijven
mijn ontsnappingskans is klein
omdat ramen steeds gesloten zijn
ik wil wel met je praten
maar je mag niets voor me zijn
ik ben te vaak verlaten
als je me aanraakt doet het pijn
zo gauw jij weg bent heb ik spijt
dat je niet langer bent gebleven
ik wilde je nog zoveel geven
angst verpest het weer altijd
Geplaatst in de categorie: liefde