inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.748):

mocht rusten op je hand

ik fladderde wat traag
koos willekeurig bloemen
ik dacht de hemel vaag
verdwaalde toen en nam
je hulp maar al te graag


ik mocht rusten op je hand
waarvan de zachtheid
me verbaasde,we speelden
met de kleuren van de zon
lieten ons niet haasten

we zagen kleine dingen
lachten naar elkaar
ontdekten hoe we zonder
woorden samen konden zingen
dansten als een paar

ik leerde jou weer kijken
naar wat je dacht te zien
jij gaf het kind in mij
weer zijn verbazing terug
een toekomst heel misschien

Schrijver: wil melker, 10 november 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 463

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)