wit verschiet naar roze

ze keken al mijn kleuren grauw
lucht droeg minder vluchten
wind verkoelde snel tot kou

geen zon in spiegeling
donker rimpelden de poelen
ik had er ook geen zin meer in

maar in jouw hand
bloei ik weer op
schoon het vuil van vleugels

je kijkt me aan
fluistert zacht
dat kon niet door de beugels

ik schaam me
wit verschiet naar roze
je laat me in het rode blozen

onschuld is voorbij
vergeef en vlieg met mij
de vlucht van duizend rozen

Schrijver: wil melker, 15 november 2005

wlmelkerziggo.nl

liefde leven gevoel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 3 stemmen 467