de schemering ontbloten
ik heb gewacht
op dit moment
de toekomstlacht
er is zoveel
verkracht door woorden
die te sterk raakten
die zwakke punten
zichtbaar maakten
in samenkomen van gevoel
met jou ontdekte ik
dat zinnen spreken
in het woord vergeten
dat licht er atijd is
in zon die schijnt te weten
hoe misverstaan begon
ik zie je nu al vaag
de schemering ontbloten
maar eerst de nacht zo graag
Geplaatst in de categorie: liefde