inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.806):

Woest venijn

De droogte die eindeloos verzand
Het halstarrig verdorren van vechtend jong groen
De eeuwige woede die verwoestend brand
De vraag verzwijgend, wat te doen

De leegte gevuld met de warmte van een zoen
Het water sijpelt schaars over de rand
Het leven schiet voorbij terwijl het water land
De verlichting, de uitstraling van het regen seizoen

Het leven lacht achter de wolken
Zorgen als een zonnestraal
Niets wil nog de woestenij vertolken

De blijdschap haast theatraal
De lach van verdwenen volken
De mens als element banaal

Schrijver: D.R. Korthof, 16 november 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 355

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)