Mijn hand op je hart

op zwarte schouders
zwelt de stilte tot
een ongekende zwaarte

ik kus je houten lippen
en laat je koude handen
nog een keer rusten
in mijn ogen vol vragen

in bronnen van woorden
vind ik marmeren zinnen
die ik beitel in de aders
van je aardse graf

ik leg me neer
naast glazen vogels
en de geur van wierook
op het witte grint

waar bomen
prevelen tegen zerken
hun bloesems verzwijgen
in een fluisterend gebed

waar dagen
slapen in de nacht
en ik mijn hand leg
op je onbedekte hart

Mijn hand op je hart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 22 stemmen 1.838