sneeuw in poppen
we zagen ze staan
in onbegaanbaar
trokken ze hun sporen
na stilstaand in de
sneeuw te zijn geboren
de koplamp licht
het leven op
het lijf gerold
en met de hand
plaatst men de kop
we jachten
langs hun
leven heen
ze smelten nu
van kop tot teen
gedenken zacht
de winternacht
die filevormend
sneeuw in poppen
weer tot leven bracht
Geplaatst in de categorie: liefde