Netgedichten

netgedicht (nr. 8.930):

mijn geliefde

de voorlaatste bladzij,
papier met gebruinde vlekken
kleeft ook nu
aan mijn hand
ik las het duizendmaal
op een rij
noch mijn gemoed
noch mijn vinger
willen verder trekken

ik bezweer het einde
ontken een mogelijk afscheid
berust liever in het
onvolledig zijnde

wil mijn verbeelde geliefde
bewaren
eer zij mogelijk
naar de stilte geschreven wordt
en mijzelf terug in de leegte
doet staren

een vrouw,
wachtend op mij
bij de openhaard
wuift mij toe
met uitgestrekte armen
haar stem klinkt zo verzachtend
hoe kunnen geschreven woorden
mij zo intens verwarmen