Netgedichten

netgedicht (nr. 8.972):

in strakke nachten

ik zal altijd voor je gaan
niet alleen in strakke nachten
maar ook in wachten op een
hemel die vol donker hangt

nog kan ik sterren plukken
als de maan in roze komt
en groeit tot geel
geen moeite is me dan te veel

maar als de herfst verschijnt
en dagen weer gaan korten
zal het ons schorten aan
licht en warme zonneschijn

Juist dan wil ik er zijn
je koudepijn verlichten
met mijn arm om je heen ben je
in winters duister nooit alleen