ik had een roos
ik wist je
in de trein
je hart op het perron
je zou om elf uur komen
de grote hal hing
vol met warme dromen
ik had een roos
zoals er vele bloeiden
in handen die naar een
ontmoeten groeiden
jouw lach ontspande
alles wat ik had
de trein te laat
mobiel op half zeven
die was thuis gebleven
maar in de mensenbrij klopte
je hart en ik was blij
jouw kus heeft mijn paniek gesust
Geplaatst in de categorie: liefde