geloofsworsteling

bomen verdwijnen
in decemberglorie
waar liefde niet groot
of groter gedijt
in moeders schoot

de hemel onthecht zich
uit een knellende voet
wanneer wortels hol reiken
naar uitziende ogen

takken treuren,
zorgvuldig gekozen;
de wind waait immers
uit een verkeerde hoek

steeds minder
in het veld van vreugde
deelt het leven
de oude openbaring

wat daarna valt
is slechts
een ster

of wat er van een wens nog rest

geloofsworsteling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 1.565