geloofsworsteling
bomen verdwijnen
in decemberglorie
waar liefde niet groot
of groter gedijt
in moeders schoot
de hemel onthecht zich
uit een knellende voet
wanneer wortels hol reiken
naar uitziende ogen
takken treuren,
zorgvuldig gekozen;
de wind waait immers
uit een verkeerde hoek
steeds minder
in het veld van vreugde
deelt het leven
de oude openbaring
wat daarna valt
is slechts
een ster
of wat er van een wens nog rest
Geplaatst in de categorie: kerstmis
Klinkt wel bitter, vind ik.