Netgedichten

netgedicht (nr. 9.210):

ik proost op God

de kerst is opgetuigd
het parelhoen loopt
door het huis te watertanden

het is er weer
de sfeer van toen en het
menu is dit jaar allerhande

het kind vindt zich als altijd
vredig in de kribbe, het onbevlekt
ontvangen staat met Jozef stil te bidden

de os zijn tanden zijn gepoetst
en dat maakt het salaris van de
dierenarts weer wintersportengoed

het spul is nu bijeen
ik proost op God die in het
kind zijn evolutionaire vrede vindt