inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.331):

reikte verder dan mijn ogen

er is nog ongezien
een lach met witte tanden
een oogopslag
in plaats van
vuil geworden handen

er is nog ongehoord in
het jammeren van de wind
het fluisteren van de bomen
in plaats van
het gejengel van een kind

er is niet uitgesproken
woorden ongebroken
de lucht is niet gebruikt
grieven en bezwaren
worden niet gespuid

er is nog niet gekust
het reikte verder dan mijn ogen
was ongezien en ongehoord
als onrust steeds in slaap gesust
haar liefde wordt mijn rust

Schrijver: wil melker, 3 januari 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 469

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)