Netgedichten

netgedicht (nr. 9.456):

de God van toeverlaat

je was de God
van toeverlaat
van hoop in slechte tijden
beloofde ons
een hemelplaats
voor het doorstaan
van het aardse lijden

we geloofden Hem
leefden in een
mateloos vertrouwen
op goed en slecht
kon je nog bouwen
we deden alles
voor elkaar

je bent verloren
in de drukte geen
erelid van ons gezin
we bidden soms
nog voor het eten
meer uit gewoonte
dan als goed begin

als alle wegen
lijken afgesloten
en het licht verdwijnt
dan pas kijken
we naar boven
of Jij er bent
aan ons verschijnt