inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1862 - 1920

poëzie (nr. 928):

MATER DOLOROSA

Nu was de lange marteltocht voltogen,
De kelk met gal en edik leeg gedronken.
Zijn doodsnik schudde de aarde, wijl zijn ogen
Nog liefdevol zijn beulen tegenblonken.

Verdiende ooit moeder zulk een mededogen?
Moeder der smarten, zwijmend neergezonken,
Gij in uw Zoon, Gods Zoon, gehoond, bespogen,
Met lijf en ziel aan ’t schandhout vastgeklonken !

Hij boette om de euveldaden aller tijden :
Zijn minste smart heeft u de ziel doorsneden.

Oneindig als Zijn God-zijn was Zijn lijden :
Oneindig kan zich ’t moederhart verbreden,

En sterk om zelfs Gods doodstrijd meê te strijden,
zijt ge als vergodlijkt uit Zijn dood getreden.


--------------------------------------------------
Mater dolorosa: moeder der smarten
Edik: azijn
pietà: voostelling van Maria met een overleden Jezus op de schoot

Schrijver: Prosper van Langendonck
Inzender: adm, 15 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: religie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.334

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)